"Η πολιτική μιας αυτοκρατορίας σε πτώση είναι ένα μείγμα αγριότητας και γελοιότητας" έγραψε πρόσφατα ο ιστορικός της Τέχνης, Ρι Τζέι Κλαρκ, στο "London Review of Books". Αποκάλεσε τον Ντόναλντ Τραμπ ως το προμήνυμα ενός κόσμου, που ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί στις νέες πραγματικότητες. Τελευταίο δείγμα αυτής της "νέας κατάστασης" η κίνηση υψηλού συμβολισμού να γιορτάσει τα δικά του 79α γενέθλια μαζί με εκείνα των 250 ετών του στρατού της χώρας σαν να ήταν "βασιλιάς", όπως εκτίμησαν οι εκατοντάδες χιλιάδες, που διαδήλωσαν το Σάββατο με το σύνθημα "No Kings" σε 2.100 πόλεις της χώρας.
Την ίδια στιγμή η επίθεση ενός υπερσυντηρητικού 57χρονου εναντίον πολιτικών του Δημοκρατικού Κόμματος έδινε ακόμα μια απόδειξη για την εκτράχυνση της πολιτικής αντιπαράθεσης στη χώρα. Κάποιοι δεν θέλουν και πολύ για να αποφασίσουν να εκφράσουν τις πολιτικές τους διαφωνίες με τα όπλα.
Ο πολιτικός που προεκλογικά είχε φορέσει τη μάσκα του "ειρηνοποιού" και υποσχόταν ειρήνη μέσα σε 24 ώρες στην Ουκρανία και ξεδίπλωμα της διαπραγματευτικής του μαεστρίας για να ξεπεραστούν τα αδιέξοδα στη Μέση Ανατολή κατάφερε με την αλλοπρόσαλλη στάση του όχι μόνο να συμβάλει στην κλιμάκωση συγκρούσεων πολύ μακριά από τις ΗΠΑ, αλλά να δημιουργήσει και ένα κλίμα υβριδικού εμφυλίου πολέμου στην ίδια του την χώρα. Κάποιοι θυμήθηκαν τώρα ότι και κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας είχε φλερτάρει με την ιδέα να στρέψει το στρατό εναντίον "ανυπάκουων" συμπολιτών του, παρακάμπτοντας τις εξουσίες κυβερνητών που δεν του ήταν αρεστοί.
Η μαζικότερη απέλαση της Ιστορίας
Στις 29 Ιανουαρίου αυτού του χρόνου, μόλις εννέα ημέρες μετά την ορκωμοσία του η υπουργός Προστασίας της Πατρίδας, Κρίστι Νοέμ ανακοίνωνε την άρση του καθεστώτος προστασίας για 600.000 Βενεζουελάνους. Στις 15 Μαρτίου η διοίκηση Τραμπ ανέσυρε μια Πράξη από τα τέλη του 18ου αιώνα για την αντιμετώπιση εξωτερικών εχθρών, που δίνει το δικαίωμα απελάσεων χωρίς προειδοποίηση.
Στις 21 Μαΐου το υπουργείο Προστασίας της Πατρίδας ανακοίνωνε ότι σκοπεύει να συλλαμβάνει 3.000 άτομα την ημέρα με στόχο την απέλασή τους. Και τέλος στις 30 Μαΐου γινόταν δεκτή από το ελεγχόμενο πλέον από τους Ρεπουμπλικάνους Ανώτατο Δικαστήριο η απόφαση απέλασης για 530.000 μετανάστες από Βενεζουέλα, Νικαράγουα, Κούβα και Αϊτή. Νωρίτερα είχε εγκριθεί η αποπομπή άλλων 350.000 ανθρώπων.
Στρατός στο Λος Άντζελες
Για να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις και να αποδείξει την αποφασιστικότητά του στο δικό του "ειδικό κοινό" αποφάσισε να στείλει το στρατό στο Λος Άντζελες ενάντια στην θέληση του κυβερνήτη Γκάβιν Νιούσομ. Έτσι λοιπόν, αφού δεν μπόρεσε να υλοποιήσει άλλες του προεκλογικές υποσχέσεις αποδεικνύει ότι το εννοούσε σοβαρά, όταν μιλούσε για την "μαζικότερη απέλαση της Ιστορίας" ως απάντηση στην "εισβολή αλλοδαπών" στη χώρα.
Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι ζουν στις ΗΠΑ 14 εκατομμύρια χωρίς μόνιμο και διασφαλισμένο καθεστώς παραμονής και από αυτούς περίπου το 60% δεν διαθέτει νόμιμα έγγραφα. Ως πού μπορεί να φτάσει ο Τραμπ και τι μπορεί να σημάνει αυτό για την οικονομία της χώρας;
Δυσκολίες στο Κονγκρέσο
Για την Κάθριν Κλύβερ Ασμπροκ, ειδική αναλύτρια για τις διατλαντικές σχέσεις και την εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ, είναι σαφές ότι ο Τραμπ "παρουσιάζει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να αποστρέψει το βλέμμα από άλλα εσωπολιτικά προβλήματα". Οι πολιτικές του για την οικονομία προκαλούν ήδη δυσφορία σε κοινωνικά στρώματα που είχαν πιστέψει ότι θα ασκήσει μια πολιτική προς όφελός τους και οι προτάσεις νόμου που έχει καταθέσει για τον προϋπολογισμό και τη φορολογία αντιμετωπίζονται με εξαιρετικά επικριτική διάθεση από το Κονγκρέσο.
Η πολιτική επιστήμονας από το γερμανικό Ίδρυμα Μπέρτελσμαν παραδέχεται ότι και στο παρελθόν υπήρξαν περίοδοι όπου διχαστικές τάσεις διέτρεξαν την αμερικανική κοινωνία, η οποία όμως τελικά κατάφερε να συνέλθει. Αυτή τη φορά τα πράγματα μοιάζουν λίγο πιο σύνθετα και αυτό προκαλεί ανησυχία.
Το γεγονός ότι ο Τραμπ διαχώρισε τη θέση του από την πολιτική της "λιτότητας με το αλυσοπρίονο" του Ίλον Μασκ δείχνει ότι κατανόησε ένα κορυφαίο λάθος του που τον έφερε απέναντι στο κοινό του. Το ότι θα διορθώσει αυτό το λάθος με σοφότερες επιλογές στο μέλλον δεν πρέπει πάντως να θεωρείται δεδομένο. Πηγές: ARD, taz, surplus
Πηγή: Deutsche Welle