Οι παράνομες διελεύσεις στα σύνορα της Ευρώπης μειώθηκαν κατά 30% το πρώτο τρίμηνο του έτους σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, σε μια μείωση που οργανώσεις δικαιωμάτων αποδίδουν εν μέρει στις πολιτικές της ΕΕ που δίνουν έμφαση στην αποτροπή, αγνοώντας παράλληλα, όπως αναφέρει ο Guardian, τον κίνδυνο παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η μείωση παρατηρήθηκε σε όλες τις βασικές μεταναστευτικές διαδρομές προς την Ευρώπη, ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Frontex, ο οργανισμός συνοριοφυλακής της ΕΕ, και αντιστοιχεί σε περίπου 33.600 λιγότερες αφίξεις τους πρώτους τρεις μήνες του έτους.
Η μεγαλύτερη μείωση, που έφτασε το 64%, σημειώθηκε στις διαδρομές που διασχίζουν την Αλβανία, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και τη Βόρεια Μακεδονία, ενώ οι διελεύσεις προς το Ηνωμένο Βασίλειο μειώθηκαν κατά 4%.
Αν και τα μεταναστευτικά μοτίβα επηρεάζονται από έναν συνδυασμό παραγόντων, όπως ο καιρός και οι συγκρούσεις, τα δεδομένα φαίνεται να δείχνουν μια συνέχιση της πτωτικής τάσης που παρατηρήθηκε το 2024, όταν οι παράνομες διελεύσεις στα σύνορα της Ευρώπης μειώθηκαν κατά 38% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, δήλωσε η Judith Sunderland της Human Rights Watch.
Ο οργανισμός είναι ένας από τους πολλούς που έχουν υποστηρίξει ότι η αυξανόμενη έμφαση της ΕΕ στην αποτροπή και τη σφράγιση των συνόρων ωθεί τους ανθρώπους να επιλέγουν πιο επικίνδυνες διαδρομές προς την Ευρώπη.
"Δεν πρόκειται μόνο για στατιστικά στοιχεία. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό έχει κόστος: άνθρωποι πνίγονται στη Μεσόγειο, άνθρωποι ξυλοκοπούνται στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας και επαναπροωθούνται στη Λευκορωσία· άλλοι εγκλωβίζονται σε βάλτους, δάση και ερήμους εντός και πέριξ της ΕΕ", είπε η Sunderland. "Πίσω από αυτούς τους αριθμούς υπάρχει ένα τεράστιο ανθρώπινο κόστος."
Η μείωση των αφίξεων σημειώνεται την ώρα που η ΕΕ έχει συνάψει ολοένα και περισσότερες συμφωνίες με χώρες εκτός Ευρώπης, όπως η Λιβύη και η Τυνησία, όπου έχουν καταγραφεί πρακτικές όπως ξυλοδαρμοί, σεξουαλική βία και φυλακίσεις.
"Η ουσία είναι ότι, στον βαθμό που η μείωση των αφίξεων οφείλεται στα αποτρεπτικά μέτρα της ΕΕ, αυτά συνοδεύονται σαφώς από παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις οποίες η ΕΕ είναι συνεπώς συνένοχη", δήλωσε η Sunderland.
Το ίδιο αίσθημα εκφράστηκε και από το Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Συνταγματικά και Ανθρώπινα Δικαιώματα (ECCHR), το οποίο έχει καταθέσει δύο καταγγελίες στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο σχετικά με τη μεταχείριση μεταναστών και προσφύγων στην κεντρική Μεσόγειο.
"Η μείωση των επίσημων αριθμών δεν σημαίνει ότι βλέπουμε λιγότερους ανθρώπους να μετακινούνται", δήλωσε η Allison West, ανώτερη νομική σύμβουλος του ECCHR. "Σημαίνει ότι βλέπουμε περισσότερους ανθρώπους να κρατούνται σε φρικτές συνθήκες στη Λιβύη και την Τυνησία, που συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με τη συνεργασία και έγκριση της ΕΕ."
Για χρόνια η ΕΕ και τα κράτη μέλη της συνεργάζονται με τη Λιβύη για να περιορίσουν τις αφίξεις μεταναστών στην Ευρώπη, παρά τις αποδείξεις για αυθαίρετες κρατήσεις, βασανιστήρια, σεξουαλική βία και δουλεία, δήλωσε η West. "Αυτές οι καταχρήσεις δεν είναι ακούσια παραπροϊόντα της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Είναι προβλέψιμες συνέπειες μιας στρατηγικής που προτάσσει τον εγκλωβισμό έναντι της προστασίας."