Του Κώστα Ράπτη
Η τηλεφωνική επικοινωνία του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βλαντίμιρ Πούτιν η οποία έχει προγραμματισθεί για σήμερα στις 5 μ.μ. (ώρα Ελλάδος) έρχεται στο φόντο δύο εξελίξεων με στατιστικό, αν μη τι άλλο, ενδιαφέρον: στη συνάντησή τους την Παρασκευή στην Κωνσταντινούπολη, την πρώτη μετά από τρία έτη, οι αντιπροσωπείες Ρωσίας και Ουκρανίας συμφώνησαν στη μεγαλύτερη ανταλλαγή αιμαλώτων (χιλίων εκατέρωθεν) από την έναρξη του πολέμου. Όμως η νύχτα του Σαββάτου σημαδεύθηκε επίσης από τη μεγαλύτερη στα χρονικά επιδρομή ρωσικών drones στο Κίεβο και άλλους ουκρανικούς στόχους.
Με άλλα λόγια, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει εξασφαλίσει έλεγχο του ρυθμού των εξελίξεων, διατηρώντας τη στρατιωτική πίεση επί της Ουκρανίας, την ίδια ώρα που πέτυχε την έναρξη μιας διαπραγμάτευσης με τη μεθοδολογία που προτιμούσε η ρωσική πλευρά, "αποδρώντας" από τον κλοιό που επιχείρησαν να δημιουργήσουν η Γαλλία, η Γερμανία, η Βρετανία και η Πολωνία, απαιτώντας άμεση κατάπαυση του πυρός για τριάντα ημέρες, υπό την απειλή νέων αυστηρών κυρώσεων.
Κατοχύρωσε επίσης στην πράξη μία λογική "συνέχειας" με τις συνομιλίες που επίσης είχαν λάβει χώρα στην Κωνσταντινούπολη την άνοιξη του 2022 (με επικεφαλής και τότε από ρωσικής πλευράς τον Βλαντίμιρ Μεντίνσκι), μολονότι το Κίεβο επιμένει ότι αυτές δεν δημιουργούν κανένα "κεκτημένο”.
Τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί δίχως τη διευκόλυνση που προσέφερε ο Ντόναλντ Τραμπ, αφενός παροτρύνοντας την ουκρανική πλευρά να μην "χάσει την ευκαιρία" που συνιστούσε το ραντεβού της Κωνσταντινούπολης, αφετέρου εκφράζοντας την προθυμία του να συναντηθεί με τον Πούτιν, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι μόνο οι δυο τους είναι σε θέση να τερματίσουν τη σύγκρουση.
