"Είναι Κυριακή και σε ένα χωριό της Ιταλίας ο Μαρτσέλο και η Ντανιέλα παντρεύονται. Και η πομπή προς την εκκλησία έχει ξεκινήσει. Και όμως κανονικά αυτή η πομπή για την εκκλησία, σύμφωνα με την Ιταλική νομοθεσία, θα έπρεπε να απαγορευτεί.
Ο γαμπρός και η νύφη χρησιμοποιούν ένα αυθεντικό τζιπ του στρατάρχη της ναζιστικής Γερμανίας, Γιοχάννες Ρόμελ. Μπροστά προηγείται μια μηχανή ίδια, με εκείνη του Τρίτου Ράιχ. Τα σύμβολα του μίσους τον 20ο αιώνα χρησιμοποιούνται σε μια τελετή αγάπης". Και αυτό θεωρείται φυσιολογικός σε αυτή τη χώρα. Στην Ιταλία, όπως επίσης στη Γερμανία, στην Γαλλία, στην Αυστρία, στη Σουηδία, στην Ουγγαρία, στην Ολλανδία και στο Βέλγιο, τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών δείχνουν ότι η αναφορά στο ναζισμό απομυθοποιείται. Και η λαϊκίστικη ευρωπαϊκή ακροδεξιά και τα κόμματα που την αντιπροσωπεύουν αποκτούν πλέον δύναμη και παίρνουν πρόσωπο κανονικότητας.
Αυτή την εξέλιξη το ΑΠΕ-ΜΠΕ επιχειρεί να καταγράψει και τηλεοπτικά με τη βοήθεια δύο αναλυτών: Του πολιτικολόγου και συγγραφέα Μπενζαμέν Μπιαρτ και ενός δημοσιογράφου της δημόσιας ραδιοφωνίας του Βελγίου Μπατίστ Ουπέν. Και οι δύο θεωρούνται ειδικοί αναλυτές ακροδεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων και τους συναντήσαμε στις Βρυξέλλες.
Τι ωθεί το εκλογικό σώμα σε ακροδεξιά κόμματα; Ρωτάμε το Μπενζαμέν Μπιάρτ
"Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες. Ο πρώτος είναι ιδεολογικός. Η ψήφος στην άκρα δεξιά είναι μία ψήφος ένταξης...Αν πάρουμε για παράδειγμα το ζήτημα της Φλάνδρας στο Βέλγιο, το μεταναστευτικό είναι η πρώτη ανησυχία των Φλαμανδών. Το δεύτερο στοιχείο : Πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας. Η άκρα δεξιά έχει την ικανότητα να πάει να βρει τις φωνές απογοητευμένων πολιτών, από τον τρόπο λειτουργίας της Δημοκρατίας. Τώρα κατά πόσο αυτή η απογοήτευση είναι αντικειμενική ή όχι, αλλά υπάρχει αυτή η ικανότητα" δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο βέλγος αναλυτής και προσθέτει: "Ένας τρίτος παράγοντας είναι η αποδαιμονοποίηση της άκρας δεξιάς. Οι στρατηγικές που πολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια για να κερδίσουν την νομιμότητα. Tέλος ο τέταρτος παράγοντας είναι ο ευτελισμός των ιδεών, δηλαδή τελικά από την πολιτική που ασκούν πολλές φορές τα παραδοσιακά μεγάλα κόμματα".
- Υπάρχει ιδεολογική σύγκλιση στα διάφορα ακροδεξιά κόμματα που προέκυψαν στις Ευρωεκλογές
"Σαφέστατα υπάρχει ένας ιδεολογικός πυρήνας μέσα στα κόμματα της ακροδεξιάς, καθαρά πάνω σε προγράμματα ιδεολογίας. Ανισότητες, εθνικισμός, ριζοσπαστικοποίηση σε ότι αφορά την προτεινόμενη δράς ζητήματα που είναι κοινά μέσα σε αυτά τα κόμματα. Βέβαια η άκρα δεξιά μπορεί να προσφύγει σε διαφορετικούς τρόπους δράσης. Πολλές φορές βίαιες, πολλές φορές όχι. Μπορεί να έχει στόχους πολλές φορές λίγο πιο ευαίσθητους ή διαφορετικους. Πολλές φορές σε γεωπολιτικό επίπεδο όπως π.χ. ο ατλαντικός χαρακτήρας του κόμματος της Τζόρτζια Μελόνι που έρχεται σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις της Εθνικής Συσπείρωσης στην Γαλλία. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει πεδίο και ικανότητα αυτών των κομμάτων της ακροδεξιάς να συνεργαστούν έστω και αν σήμερα υπάρχουν κόμματα που προσπαθούν να κατοχυρώσουν την νομιμότητα τους να απαλύνουν το λόγο τους προς τους πολίτες και να πάρουν αποστάσεις από πιο ριζοσπαστικά κινήματα. Το είδαμε τελευταία με τον αποκλεισμό της γερμανικής AFD από την Ομάδα "Ταυτότητα - Δημοκρατία" Ή το βλέπουμε επίσης με την απόσταση που παίρνουν τα τελευταία χρόνια από τη Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα".
