Η επιλογή του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ να γιορταστεί το Χρυσό Ιωβηλαίο από τον θάνατο του δικτάτορα Φράνκο προκαλεί την αναμενόμενη αντίδραση τόσο της Ακροδεξιάς, όσο και της αμήχανης Κεντροδεξιάς.
Πριν από μια εβδομάδα ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Πέδρο Σάντσεθ, προσκάλεσε όλον τον πολιτικό κόσμο της χώρας στο Μουσείο της Βασίλισσας Σοφίας για να εγκαινιάσει μια σειρά περισσότερων από 100 εκδηλώσεων στη χώρα με τον γενικό τίτλο "50 Χρόνια Ελευθερίας".
"Πριν από πενήντα χρόνια, η Ισπανία άρχισε να βαδίζει προς την ελευθερία μέσα από τις στάχτες της τελευταίας δικτατορίας στη Δυτική Ευρώπη. Οι πατεράδες και οι μητέρες μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, εμείς οι ίδιοι, καταφέραμε να οικοδομήσουμε μια από τις πιο ευημερούσες και πλήρεις δημοκρατίες στον πλανήτη: τη δημοκρατία που είμαστε σήμερα. Ας το γιορτάσουμε, και ας οικοδομήσουμε μαζί άλλα 50 χρόνια προόδου και ελευθερίας" υπογράμμισε στον χαιρετισμό του.
Αφορμή η επέτειος του θανάτου του δικτάτορα Φράνκο το 1975, που άνοιξε τον δρόμο για την πτώση του καθεστώτος του, και τις πρώτες ελεύθερες εκλογές περίπου ενάμιση χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 1977.
Ο βαθιά ριζωμένος Φρανκισμός
Αξίζει να το θυμάται αυτό κανείς για να καταλάβει όσα ακολούθησαν. Ο Φράνκο δεν έπεσε, απλώς πέθανε και οι διάδοχοί του μετά από τέσσερεις δεκαετίες δικτατορίας αποφάσισαν να αποχωρήσουν, αφού πρώτα διαπραγματεύτηκαν την ασυλία τους. Αυτό εξηγεί έως έναν βαθμό γιατί ο Φρανκισμός συνεχίζει να διατηρεί ρίζες στη χώρα. Κι αυτό είναι που ανησυχεί τον Σάντσεθ. Σε μια πρόσφατη έρευνα το 26% των νεαρών ανδρών στην Ισπανία δήλωνε ότι προτιμά ένα αυταρχικό από ένα δημοκρατικό καθεστώς.