Τρεις και πλέον μήνες μετά τις εκλογές η Αυστρία συνεχίζει να μην έχει καινούρια κυβέρνηση, ενώ το ακροδεξιό FPO, που παραμένει εκτός διαπραγματεύσεων, συνεχίζει να ανεβαίνει.

Η απόφαση του προέδρου της Αυστριακής Δημοκρατίας Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν να μην δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο πρώτο κόμμα των εκλογών του περασμένου Σεπτεμβρίου, δηλαδή στο ακροδεξιό κόμμα των Ελευθέρων (FPO) δεν ήταν απλώς ένας πολιτικός νεωτερισμός, αλλά ίσως και ένα μεγάλο ρίσκο, όπως αποδεικνύεται τώρα. Την εντολή έλαβε ο μέχρι τώρα καγκελάριος και επικεφαλής του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος (OVP), Καρλ Νεχάμερ, ο οποίος προσπαθεί να βρει κοινό τόπο, τόσο με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPO), όσο και με το σχετικά νέο στο πολιτικό τοπίο φιλελεύθερο NEOS.

Διαφορές θέσεων και νοοτροπίας

Το εγχείρημα αποδεικνύεται τελικά δυσκολότερο από ό,τι έλπιζαν εκείνοι που υπολόγιζαν ότι η Αυστρία θα αποκτούσε μια κυβέρνηση πριν να αλλάξει ο χρόνος. Δεν είναι μόνο οι σημαντικές διαφορές, που υπάρχουν για ζητήματα του κοινωνικού κράτους ανάμεσα στο SPO και στο NEOS, οι οποίες φαντάζουν ακόμα πιο χαοτικές με φόντο την κακή κατάσταση των δημοσιονομικών του κράτους. Υπάρχει άλλωστε και το κακό… παράδειγμα της τρικομματικής κυβέρνησης, που πρόσφατα κατέρρευσε στη Γερμανία, εξαιτίας κυρίως τέτοιων ζητημάτων.

Δεν λείπει και η τεράστια πολιτική πίεση, που ασκεί η ακροδεξιά, η οποία συνεχίζει να κάνει λόγο για έναν "συνασπισμό των ηττημένων", που απλώς προσπαθούν να κρατήσουν το πρώτο κόμμα μακριά από την εξουσία. Αυτό ενισχύει την υποχρέωση των τριών κομμάτων, που διαπραγματεύονται τώρα, να δείξουν "κάτι διαφορετικό", να δώσουν την εντύπωση ότι έχουν σαν στόχο τους την ανανέωση της πολιτικής ζωής, που στο παρελθόν στιγματίστηκε από τον παλαιοκομματισμό και την ευνοιοκρατία. Οι επιθέσεις κατευθύνονται φυσικά και προς τη μεριά του ίδιου του προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος υπενθυμίζεται ότι προέρχεται από τον χώρο των Πρασίνων.