του Τάσου Δασόπουλου 

Tην είσοδο της Ελλάδας στα Ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων, σηματοδοτεί η υποψηφιότητα και πολύ περισσότερο η πιθανή εκλογή του Έλληνα υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών κ. Κυριάκου Πιερρακάκη στη θέση του προέδρου του συμβουλίου των 29 ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης. 

Ως γνωστό άλλωστε, η Ελλάδα - έστω και για λάθος λόγους - έχει δώσει την σημασία που έχει σήμερα το Eurogroup, το οποίο ξεκίνησε ως άτυπο συμβουλευτικό όργανο, το οποίο σχηματίστηκε το 2025 και δρούσε επικουρικά, στο γενικό συμβούλιο υπουργών οικονομικών της ΕΕ, το ΕCOFIN. Το σημείο καμπής κατά το οποίο το Eurogroup μετασχηματίστηκε σε κέντρο λήψης αποφάσεων ήταν η κρίση χρέους στην οποία πρώτη μπήκε η Ελλάδα το 2010.

Από εκεί και πέρα, το πιο σοβαρό από τα θέματα που ασχολήθηκε το Eurogroup, είναι οι διασώσεις πρώτα της Ελλάδας και στην συνέχεια της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Κύπρου. Το θέμα της Ελλάδας απασχόλησε τον πρώτο πρόεδρο του σώματος κ. Ζαν Κλώντ Γιουνκέρ, πρώην πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, ο οποίος ήταν εξαιρετικά βοηθητικός στο να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, προκαλώντας τα πρώτα "κρίσιμα Eurogroup". Ο διάδοχος του Ολλανδός Υπουργός Οικονομικών κ. Γερούν Ντάϊζελμπλούμ έζησε το σοβαρό ενδεχόμενο της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αλλά και την ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου. Η προεδρία του Πορτογάλου κ. Μάριο Σεντένο καθώς ,η πρώτη και η αρχή της δεύτερης θητείας του Ιρλανδού Υπουργού Οικονομικών κ. Πασκάλ Ντόναχιου  παρακολούθησαν την σταδιακή ανάκαμψη και τελικά το σημερινό success story της Ελλάδας. 

Με άλλα λόγια, το Eurogroup για το οποίο στην αρχή δεν τηρούνταν ούτε πρακτικά, έγινε βασικός θεσμός παραγωγής ευρωπαϊκής πολιτικής κυρίως λόγω της ελληνικής κρίσης χρέους. Σήμερα , η Ελλάδα διεκδικεί την προεδρία του οργάνου  το οποίο αναβάθμισε σε ευρωπαϊκό θεσμό.