Στις 9 Δεκεμβρίου 2024 το καθεστώς Μπασάρ Άσαντ ανατράπηκε και η Συρίαάλλαξε σελίδα, όταν η σουνιτική τζιχαντιστική οργάνωση Ταχρίρ Αλ-Σαμ κατέλαβε την εξουσία με ηγέτη τον Άχμαντ Αλ-Γκολάνι. Ενώ η διεθνής κοινότητα παρακολουθούσε αμήχανα την πολύπαθη χώρα να οδεύει σε αχαρτογράφητα νερά, λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα ο νέος ισχυρός άνδρας της Δαμασκού αποφάσισε να επανασυστηθεί. Στις πρώτες επίσημες ανακοινώσεις του νέου καθεστώτος, "σβήστηκε" το αντάρτικο παρώνυμο του νέου ηγέτη "Αλ-Γκολάνι" – που παρέπεμπε στον τόπο της ιδιαίτερης πατρίδας του, τα Υψώματα του Γκολάν - και αντικαταστάθηκε με το πραγματικό του επίθετο "Αλ-Σάραα". Με την πάροδο των μηνών, η απόφαση να μεταβληθεί το επίθετο του νέου προσωρινού Σύρου Προέδρου κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν.
Προσέγγιση με Τουρκία – Απομάκρυνση από Ιράν
Το πρώτο στίγμα της νέας εξωτερικής πολιτικής της Δαμασκού ήρθε από την Τουρκία, την πρώτη χώρα που αναγνώρισε το νέο συριακό καθεστώς και επαναλειτούργησε την πρεσβεία της. Χαρακτηριστικό δείγμα της ανανεωμένης, στενής σχέσης Συρίας-Τουρκίας διαφάνηκε ξεκάθαρα από την επιλογή του νέου επικεφαλής της συριακής διπλωματίας. Υπουργός Εξωτερικών ορίστηκε ο άπειρος 37χρονος Ασαάντ Αλ-Σαϊμπάνι, που μόλις είχε ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές του σπουδές σε αγγλόφωνο ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Οι συχνές επαφές που ακολούθησαν μεταξύ μελών των κυβερνήσεων των δύο χωρών επιβεβαίωναν ολοένα και περισσότερο την αρχική εκτίμηση πολιτικών παρατηρητών ότι η Συρία μετατρέπεται σταδιακά σε "τουρκικό προτεκτοράτο" – ένα συμπέρασμα που εξηγούσε την ανεκτικότητα της νέας κυβέρνησης της Δαμασκού ως προς την αυξανόμενη τουρκική στρατιωτική επιρροή στις βόρειες επαρχίες της χώρας.
Την ίδια στιγμή όμως, το Ιράν αποφάσισε να αποσυρθεί από τη συριακή επικράτεια απομακρύνοντας κάθε ίχνος παρουσίας των Φρουρών της Επανάστασης. Οι άλλοτε "στρατηγικές", όπως ονομάζονταν, σχέσεις Δαμασκού-Τεχεράνης πέρασαν απότομα στο παρελθόν, με τα κυβερνητικά ιρανικά ΜΜΕ να σχολιάζουν επικριτικά το γεγονός ότι η Συρία ελέγχεται πλέον από Σουνίτες Τζιχαντιστές. Έτσι, η πρώτη βασική μεταστροφή της συριακής περιφερειακής πολιτικής ήταν γεγονός.
Συρία και Ισραήλ σε τροχιά εξομάλυνσης σχέσεων
Στο μεταξύ, ενώ η κατάσταση στη Συρία παρέμενε αβέβαιη, ο ισραηλινός στρατός βρήκε την ευκαιρία να προελάσει σε περιοχές της νότιας Συρίας, τις οποίες ελέγχει μέχρι σήμερα. Εντυπωσιακός, ωστόσο, ήταν ο σχετικά ήπιος τόνος του νέου Σύρου Προέδρου ως προς αυτό το νέο τετελεσμένο. Από τη μια, ο Άχμαντ Αλ-Σάραα έδινε την εντύπωση ότι ήθελε να κατευνάσει το Ισραήλ, εκφράζοντας την άποψη ότι "το Ισραήλ δεν θα έπρεπε να ανησυχεί πια, αφού το Ιράν έχει πλέον αποχωρήσει από τη Συρία". Από την άλλη, ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι ο Αλ-Σάραα, ενώ ζητούσε την αποχώρηση του Ισραήλ από τις νότιες συριακές επαρχίες, απέφευγε την ίδια στιγμή να ζητήσει την αποχώρηση των Ισραηλινών και από την ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Υψώματα του Γκολάν, που τελούν υπό ισραηλινό έλεγχο από τον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967.
