Έφτασαν στη Βραζιλία περί τα μέσα του 19ου αιώνα, έγιναν δεκτοί με αγάπη και σεβασμό από τον βραζιλιάνικο λαό, και επέλεξαν τη χώρα της Νότιας Αμερικής ως τη νέα, δεύτερη πατρίδα τους. Πέρυσι μάλιστα, με την υπογραφή του Προέδρου Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, κυρώθηκε νόμος, που καθιερώνει "Εθνική Ημέρα Έλληνα Μετανάστη" στην πέμπτη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου.
Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2024, εορτάστηκε η πρώτη επέτειος της "Dia Nacional do Imigrante Grego" στην Ομοσπονδιακή Βουλή, παρουσία - μεταξύ άλλων - του εισηγητή του νόμου και βουλευτή της Πολιτείας Goias, Zacharias Calil, των προέδρων των ελληνικών κοινοτήτων και του πρεσβευτή μας στην Μπραζίλια, Ιωάννη Τζόβα-Μουρούζη.
Στην εισήγηση του κ. Calil, διάσημου παιδοχειρουργού, αραβικής - συρολιβανέζικης καταγωγής, για την εισαγωγή και ψήφιση του σχετικού νόμου, τονίστηκε ότι ο εορτασμός αυτός αποτελεί μια αναγνώριση εκ μέρους της επίσημης Βραζιλίας της συμβολής των Ελλήνων μεταναστών στη διαμόρφωση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας υποδοχής τους, και την επιτυχημένη ενσωμάτωσή της στη βραζιλιανή κοινωνία.
Όπως σημείωνε ο κ. Calil στην εισήγησή του στην επιτροπή Πολιτισμού της ομοσπονδιακής Βουλής, "η Βραζιλία χαρακτηρίστηκε σε όλη την ιστορία της ως χώρα ανοιχτή στους μετανάστες, που πάντα συνέβαλαν στον εμπλουτισμό του πολιτισμού και την ανάπτυξή μας. Δεν ήταν διαφορετικά με τους Έλληνες μετανάστες που έφτασαν εδώ από τον 19ο αιώνα, το 1883. Γοητευμένοι από τις αξίες, τη φύση και τον πολιτισμό μας, πολλοί Έλληνες επέλεξαν τη Βραζιλία ως πατρίδα τους, προορισμό για μια νέα ζωή. Έγιναν δεκτοί σε αυτό καλωσορίζοντας την πατρίδα με όλη την αγάπη και τον σεβασμό, χαρακτηριστικό του βραζιλιάνικου λαού. Και, όπως άλλοι μετανάστες, οι πρόγονοί τους εργάζονταν για την ανάπτυξη και πρόοδο του έθνους μας. Σήμερα, Οι Έλληνες και οι απόγονοί τους είναι διάσπαρτοι σε όλη την επικράτεια της Βραζιλίας…".
Αναφερόμενος στη μετανάστευση των Ελλήνων, ο κ. Calil επισήμανε ότι η πρώτη φάση έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της Αυτοκρατορίας, με την άφιξη μερικών οικογενειών ως μέρος του σχεδίου του Dom Pedro II για την ανάπτυξη της Βραζιλίας. Πρόκειται κυρίως για την οικογένεια Καλόγερα που ήρθε το 1841 από την Κέρκυρα, με επικεφαλής τον Joao Batista Calogeras, διευθυντή της Γραμματείας του Κράτους για τις αυτοκρατορικές υποθέσεις και 1ος αξιωματούχος του υπουργικού συμβουλίου για τις εξωτερικές υποθέσεις. Ο εγγονός τού Joao Batista Calogeras, και πιο σημαντικό μέλος της οικογένειας, ήταν ο Joao Pandia-Calogeras (1870-1934), ο οποίος κατείχε τις θέσεις του Υπουργού Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας, καθώς επίσης και υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Venceslau Bras, (1914-18) ενώ ήταν ο μόνος πολίτης που διετέλεσε υπουργός Πολέμου στην κυβέρνηση Epitacio Pessoa (1919-22).
