Του Κώστα Ράπτη
Η Λιβύη είναι μια διχασμένη χώρα – με τον διεθνή παράγοντα να επιχειρεί να συμφιλιώσει τις ανταγωνιστικές κυβερνήσεις της Τρίπολης και της Βεγγάζης. Ωστόσο και οι δύο πλευρές έχουν βρει έδαφος συνεννόησης τουλάχιστον σε ένα πεδίο: το εντατικό "φλερτ” με την Άγκυρα σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Εξ ού και οι εξελίξεις του τελευταίου 24ώρου δείχνουν να ακυρώνουν τις προσδοκίες της Αθήνας για μελλοντική αποκήρυξη του ευφάνταστου και παράνομου τουρκο-λιβυκού μνημονίου οριοθέτησης θαλάσσιων δικαιοδοσιών.
Όπως έγινε γνωστό το απόγευμα της Τετάρτης, η η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου (NOC) της Λιβύης, εκπροσωπούμενη από τον πρόεδρό της Μασούντ Σουλεμάν, και η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου (TPAO), εκπροσωπούμενη από τον γενικό διευθυντή της Αχμέτ Τούρκογλου, υπέγραψαν στην Κωνσταντινούπολη νέο μνημόνιο για τη διεξαγωγή γεωλογικής και γεωφυσικής μελέτης σε τέσσερις περιοχές του θαλάσσιου χώρου μεταξύ της Κρήτης και των λιβυκών ακτών. Οι τουρκο-λιβυκές διεργασίες περιλαμβάνουν επίσης τη διεξαγωγή δισδιάστατης σεισμικής έρευνας (μήκους 10.000 χλμ.) και την επεξεργασία των δεδομένων που προκύπτουν εντός μέγιστης περιόδου εννέα μηνών
Πρόκειται για οιονεί απάντηση της λιβυκής πλευράς "επί του πεδίου” στη διεθνή πρόσκληση προσφορών σχετικά με την αδειοδότηση ερευνών για υδρογονάνθρακες νοτίως της Κρήτης, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 12 Ιουνίου και είχε προκαλέσει διαβήματα τόσο της Τρίπολης όσο και της Βεγγάζης για ό,τι θεωρούν ως παραβίαση των λιβυκών συμφερόντων. Για την ακρίβεια, δηλώθηκε ότι τα προς αδειοδότηση οικόπεδα "βρίσκονται εντός περιοχών θαλάσσιας κυριαρχίας που τελούν υπό διαφορά με το λιβυκό κράτος”, μία διαφορά που μπορεί να προκύπτει μόνο εάν θεωρηθεί ισχύον το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο.
Η δημοσίευση του χάρτη των ερευνών που συμφωνήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη δείχνει ότι πρόκειται για περιοχές νοτίως της μέσης γραμμής Κρήτης-Λιβύης, μέχρι την οποία εκτείνεται δυνάμει η ελληνική αποκλειστική οικονομική ζώνη, εφόσον ανακηρυχθεί. Με αυτή την έννοια η λιβυκή πρωτοβουλία έχει χαρακτήρα περισσότερο "δοκιμαστικό”, στον βαθμό που αποφεύγει την αναμέτρηση με κολοσσούς, όπως η Chevron, που είναι γνωστό ότι ενδιαφέρεται για τα θαλάσσια οικόπεδα του ελληνικού διαγωνισμού.
