Χιλιάδες φιλοευρωπαίοι διαδηλωτές έχουν συγκεντρωθεί στο κέντρο του Τμπιλίσι για να καταγγείλουν την ορκωμοσία του νέου προέδρου της Γεωργίας, του Μιχαήλ Καβελασβίλι, ενός ποδοσφαιριστή πιστού στο φιλορωσικό κυβερνών κόμμα, αντίθετα με την απερχόμενη φιλοευρωπαία πρόεδρο Σαλομέ Ζουραμπισβίλι, μαύρο πρόβατο της Μόσχας.

Το πλήθος συγκεντρώθηκε μπροστά από το κτίριο του κοινοβουλίου, τον τόπο των διαδηλώσεων που δίνουν τον ρυθμό στην ζωή της πρωτεύουσας της Γεωργίας εδώ και πολλές εβδομάδες.

Διαβάστε ακόμη:

* Γεωργία: Ορκίστηκε ο νέος πρόεδρος

* Γεωργία: Χιλιάδες άνθρωποι διαδηλώνουν πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του νέου αμφιλεγόμενου προέδρου

Οι γοτθικοί καθεδρικοί ναοί με τους επιβλητικούς πύργους να υψώνονται στον ουρανό και τα βιτρό τους να μεταμορφώνουν το φως του ήλιου σε καλειδοσκόπια χρωμάτων, αντιπροσωπεύουν τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Mνημεία που απαιτούσαν τη συνεργασία αρχιτεκτόνων, ξυλουργών, λιθοξόων και υαλουργών για να "φτάσουν" τη δημιουργικότητα στα όριά της ενώ χρειάστηκαν αιώνες για να ολοκληρωθούν, ενώνοντας ολόκληρες πόλεις για την οικοδόμηση και τις δωρεές.

Οι μυτερές καμάρες με έμπνευση από την ανατολή, οι εντυπωσιακοί ραβδωτοί θόλοι και τα υποστυλώματα, που αψηφούσαν τη βαρύτητα, συνέθεσαν μια πρωτόγνωρη αρχιτεκτονική μορφή για την εποχή και όχι μόνο, όπως αναφέρει το Εlle Decor.

Από τα αριστουργήματα της Γαλλίας μέχρι τους επιβλητικούς ναούς της Ιταλίας, οι καθεδρικοί ναοί συνεχίζουν να αφήνουν άναυδους τους επισκέπτες τους, σχεδόν μια χιλιετία μετά.

Η Παναγία της Σαρτρ στη Γαλλία

Το στολίδι της γαλλικής γοτθικής αρχιτεκτονικής, ο καθεδρικός ναός της Σαρτρ χτίστηκε σε μόλις 26 χρόνια μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά το 1194. Η πρωτοποριακή δυτική του πρόσοψη, που στηρίζεται στην εμβληματική Βασιλική Πύλη και τους ασύμμετρους πύργους, επηρέασε τους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς σε όλη την Ευρώπη. Το εσωτερικό του ναού φωτίζεται από 176 παράθυρα που κοσμούνται από μια απαράμιλλη συλλογή υαλογραφημάτων συνολικής επιφάνειας 2.000 τμ., συμπεριλαμβανομένου τριών ξεχωριστών που απεικονίζουν την Δευτέρα Παρουσία, την Θεοτόκο και τον Χριστό.

Καθεδρικός ναός της Αμιένης, Γαλλία

Eίναι μια από τις μεγαλύτερες εκκλησίες της χώρας και ένα αριστούργημα του 13ου αιώνα το οποίο σηματοδοτεί την πλήρη ανάπτυξη της γοτθικής αρχιτεκτονικής. Χτισμένο με εξαιρετική ακρίβεια σε λιγότερο από έναν αιώνα, ο καθεδρικός ναός ξεχωρίζει για το συμμετρικό του σχέδιο και την εντυπωσιακή τριώροφη εσωτερική διάταξη. Επίσης η θαυμαστή κατασκευή του αναδεικνύει μια πιο αέρινη ιδιότητα: το φως.

Του Κώστα Ράπτη

Οι μεγάλες καταστροφές αποτελούν και μεγάλες ευκαιρίες ανοικοδόμησης. Κατά πόσο όμως αυτό στην περίπτωση της ρημαγμένης από 13 χρόνια πολέμου (και πέντε χρόνια δρακόντειων αμερικανικών κυρώσεων) αποτελεί ισχυρή πιθανότητα και όχι φαντασίωση;

Τα νέα ήταν άσχημα πολύ προτού επέλθει η κατάρρευση του καθεστώτος που οικοδομήθηκε με άξονα την οικογένεια Άσαντ. Η σχετική εκτίμηση της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 2023 και η αντιπαραβολή της με το 2011 (έτος απαρχής της σύγκρουσης) είναι ενδεικτική. Η χώρα που προπολεμικά ανταγωνιζόταν σε οικονομικούς δείκτες κράτη όπως η Παραγουάη και η Σλοβενία, σήμερα έχει απολέσει το 85% του ΑΕΠ της και βλέπει έθνη της Κεντρικής Αφρικής με πρόσφατη ιστορία πολυετών φυλετικών και διακρατικών συρράξεων να την ξεπερνούν σε οικονομική ζωτικότητα.

Πρώτη δυσκολία του όποιου εγχειρήματος ανοικοδόμησης είναι η ίδια η ανασύσταση του μοντέλου οικονομίας της χώρας. Τα στατιστικά δεδομένα μιλάνε από μόνα τους. Πριν από το 2011 η οικονομία της Συρίας εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από το πετρέλαιο και τη γεωργία. Αμφότεροι ωστόσο οι παραγωγικοί τομείς έχουν συρρικνωθεί και το ανατολικό τρίτο της συριακής επικράτειας, όπου είναι συγκεντρωμένη τόσο η πετρελαιοπαραγωγή όσο και η σιτοπαραγωγή, βρίσκεται υπό τον έλεγχο Κούρδων μαχητών και Αμερικανών πεζοναυτών. 

Το 2011 η Συρία παρήγαγε 383.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, ενώ σήμερα μετά βίας αυτά ανέρχονται σε 90.000. Αλλά και μια ματιά στα δεδομένα που αφορούν το ανθρώπινο δυναμικό μόνο θετικά δεν είναι. Σήμερα η ανεργία των νέων υπολογίζεται στο 33,5%, ποσοστό δυσθεώρητο αν αναλογιστεί κανείς πως έχει μεσολαβήσει η φυγή των πιο δυναμικών στοιχείων της κοινωνίας στο εξωτερικό. Παράλληλα, ο πληθωρισμός αγγίζει το εξωφρενικό ποσοστό του 140%.