Του Κώστα Ράπτη
Προσέξετε τι επιθυμείτε, γιατί μπορεί και να εκπληρωθεί. Στη θέση που περιγράφει το γνωστό αυτό ευφυολόγημα βρίσκονται οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι των ΗΠΑ, μετά τη "στροφή" που σηματοδότησε η ανάρτηση του Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με την ουκρανική κρίση.
Στον άμεσο απόηχο της πολυσυζητημένης ήδη (και εν πολλοίς ασυνάρτητης) ομιλίας του στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και της συνάντησής του με τον Ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο ένοικος του Λευκού Οίκου έσπευσε μέσω Truth Social να πάρει πίσω όλα όσα υποστήριζε τους προηγούμενους μήνες σχετικά με τον πόλεμο Ρωσίας και Ουκρανίας.
Το ουκρανικό δεν είναι "ο πόλεμος του Μπάιντεν που δεν έπρεπε να αρχίσει", αλλά έχει πλέον τις ευλογίες του νυν ενοίκου του Λευκού Οίκου. Δεν είναι μια "μάταιη ανθρωποσφαγή" που πρέπει να σταματήσει το συντομότερο, αλλά αντιθέτως είναι ένας πόλεμος που "μπορεί να κερδηθεί". Η προοπτική του δεν είναι οι αναπόφευκτες εδαφικές παραχωρήσεις από μέρους της Ουκρανίας, αλλά η εκ νέου άσκηση κυριαρχίας εντός των προπολεμικών συνόρων, ίσως δε και η επέκταση πέρα από αυτά. Η δε Ρωσία δεν είναι πιθανός εταίρος σε αμοιβαία επωφελείς συμπράξεις, αλλά αντικείμενο οικονομικών πιέσεων, που θα τη γονατίσουν.
Ακόμη και με τα μέτρα του Ντόναλντ Τραμπ, η τοποθέτηση αυτή συνιστά μείζονα αιφνιδιασμό.